Voor de vliegers van het Bomber Command van de Royal Air Force is de opdracht van
3 oktober 1944 een eitje. Ze moeten de zeedijk aan de Zeeuwse kust bij Westkapelle bombarderen, krijgen ze 's morgens bij de briefing te horen. Dat is een korte vlucht, als het meezit in 3 uur uit en thuis op de basis. Heel wat anders dan de lange en veel gevaarlijker vluchten naar Duitsland.
Het Bomber Command zet voor de aanval op de dijk 259 vliegtuigen in. Tussen 13.00 en 15.00 trekken ze in formaties van 30 toestellen in 8 aanvalsgolven over het dorp en de Westkappelse zeedijk. Van een precisie -bombardement is geen sprake, vooral tijdens de eerste vier aanvalsgolven missen veel bommen de zeedijk en komen in het dorp terecht. Bij de laatste vier bombardementsgolven wordt de dijk nauwkeuriger getroffen en stroomt het vloedwater het land binnen. De 9e en laatste formatie Lancasters hoeft dan niet meer in aktie te komen, en keert terug naar Engeland.
Voor de inwoners van Westkapelle is het dagelijkse leven onder de bezetting verandert in een nachtmerrie. "De rustige operatie van de geallieerden wordt de zwartste dag uit de geschiedenis van Westkapelle: het dorp krijgt een lading van 1270 ton bommen te verduren.
Weliswaar breekt de dijk door, maar de verwoestingen zaaien ook dood en verderf in de huizen en straten", schrijft Kees Cijsouw in het boek Doelwit dijk...bevrijdingsdrama.
Het boek is bedoeld als een eerbetoon aan de burgerslachtoffers van Westkapelle
(en één in de Javazee gesneuvelde marineman), tijdens en kort na de Tweede Wereldoorlog.
Het bombardement van de 3e oktober 1944 , dat de meeste slachtoffers veroorzaakte, staat daarbij centraal.
Portovrij? In NL boven € 200,-