PPrent briefkaart Vestingartillerie kazerne Utrecht
In 1815 werd besloten een nieuwe verdedigingslinie te leggen ten oosten van de stad Utrecht. Deze linie die in 1870 gereed kwam werd de Nieuwe Hollandse Waterlinie genoemd. Utrecht dat nu binnen de linie lag werd hiermee een echte garnizoensstad. Voor de legering van troepen werden er gedurende de 19e eeuw vier kazernes aan de rand van Utrecht gebouwd. Ten bate van de vestingartillerie verrees in 1888 de Hojelkazerne aan de Croeselaan, toen nog een landerige laan met bomen. De hoofdbewoner tot 1922 zou het 1e Regiment Vestingartillerie zijn, aanvankelijk met een staf en acht compagniën. Na een reorganisatie in 1913 werd het regiment in vier bataljons gesplitst waarvan er twee op de Hojelkazerne verbleven
De vestingartillerie zou in de steeds beweeglijker oorlogsvoering van de twintigste eeuw aan belang inboeten. De uitvinding van het vliegtuig en niet veel later van de militaire mogelijkheden ervan maakte een nieuw soort artillerie noodzakelijk, luchtdoelartillerie. Eenheden hiervan werden in 1922 ondergebracht in het in dat jaar opgerichte Korps Luchtdoelartillerie dat op de Hojelkazerne gelegerd werd. Het bestond uit een staf en de 1e batterij. Later in dat jaar werd het 2e Regiment Vestingartillerie opgeheven en het personeel van drie compagnieën ging over naar de luchtdoelartillerie op de Hojelkazerne. Tot aan de Tweede Wereldoorlog werden er opleidingen voor luchtdoelartillerist op de kazerne gegeven. In 1938 werden de staf en drie batterijen omgenummerd tot 1e Regiment Luchtdoelartillerie. Pas in 1934 kreeg de kazerne, die tot die tijd als Vestingartilleriekazerne door het leven ging, de naam Hojelkazerne.
