PAnsichtkaart Infanterie Kazerne te Amersfoort 1902
Amersfoort werd in de tweede helft van de 19e eeuw een belangrijke garnizoensstad. Het lag centraal, er was goedkope grond en tevens ruimte in de omgeving voor oefenterreinen. Ten bate van de infanterie werd in 1889 gestart met de bouw van de kazerne die in de 1892 zou bestaan uit vier bataljonsgebouwen van het lineaire type met achtervleugels. De vier gebouwen waren zo geplaatst dat ze drie zijden van een rechthoek vormden, de andere zijde werd gevormd door de Leusderweg. Het terrein dat hier tussen lag was voor exercitie bedoeld en ook lag er een stormbaan, maar later ook sportvelden. Andere bebouwing op het kazerneterrein waren ondermeer een badhuis, keuken,stallen,buitenprivaten, magazijnen en in later jaren filmzaal, sportzaal, verpleeggebouw en garages.
De kazerne kon 4000 man herbergen, lange tijd gelegerd in grote slaapzalen. Nog in de jaren ’60 van de 20e eeuw lag men er met soms 30 man op een zaal.
De eerste gebruiker van de kazerne was het 5e regiment Infanterie (5 RI), al naar gelang er meer legeringgebouwen klaar waren werden er bataljons van het regiment op de kazerne ondergebracht. Kort voor de Eerste Wereldoorlog in 1913 werd ook 16 RI op de kazerne gelegerd.
Na de mobilisatie in augustus 1914 was de kazerne grotendeels verlaten na het innemen van de oorlogslocaties door de beide infanterieregimenten. Na het uitbreken van de oorlog zou hij tot de nok toe gevuld worden met Belgische soldaten die gevlucht waren na de Duits inval in hun land. Meer dan 15.000 militairen moesten een onderdak vinden op de kazerne die daar totaal niet op berekend was. Er werden 900 tenten opgericht maar de toestand bleef onhoudbaar. Niet veel later zouden er ten bate van de vluchtelingen twee barakkenkampen bij Zeist verrijzen.
Na de Eerste Wereldoorlog kwam de infanterie weer terug maar niet meer in de omvang van voorheen. Nederland was ondanks neutraliteit verarmd door de oorlogsjaren heen gekomen en moest bezuinigen, de strijdkrachten waren niet populair en zouden in de jaren erna sterk inkrimpen. Het 5e RI werd in 1922 mobilisabel gesteld en alleen de staf bleef op de kazerne. Dat gold ook voor het eveneens op de kazerne terug gekeerde 16 RI. Van het elders mobilisabel gestelde 18 RI kwam de staf over. Al met al een geringe bezetting voor een kazerne die 4000 man kon huisvesten.
In 1938 werd met de dreiging van een nieuw conflict 5 RI weer paraat. Van de eveneens weer paraat gestelde 16 en 18 RI werd een bataljon op de kazerne ondergebracht.
Gedurende de jaren van de bezetting is de kazerne door de Duitsers gebruikt, maar bijzonderheden hierover zijn niet bekend.
