Toen de auteur in de naoorlogse jaren werkzaam was als directeur van een aantal strafgevangenissen t.b.v. politieke gevangenen, ontwikkelde hij een belangstelling voor de collaboratie van landgenoten. Middels het voeren van vraaggesprekken en het laten invullen van vragenformulieren probeerde hij zich een beeld te vormen van de zgn. landverrader. De verkregen informatie en de vandaaruit ontwikkelde typologie is neergelegd in dit boekwerk. De casestudy, volgend op iedere typebeschrijving, is een poging tot verduidelijking. Dit boekwerk, hoe interessant ook, verdient zeker niet het predicaat wetenschappelijk. De typologie is n.l. te weinig getoetst en de casestudy laat te veel vragen over. Ondanks herhalingen en een aantal normatieve uitlatingen is het een goed leesbaar boek, waarin ook nog de effecten van een langdurige gevangenisstraf beschreven worden.