Het NIWIN was een samenwerkingsverband van organisaties als Band Nederland-Indonesië, Thuisfront Humanitas, Katholiek Thuisfront, Protestants Interkerkelijk Thuisfront en de Unie van Vrouwelijke Vrijwilligers. De plaatselijke comités werden overkoepeld door een Centraal Bureau. Prins Bernhard was de voorzitter van het NIWIN-Comité.
Doel was het moreel en immaterieel steunen van Nederlandse militairen in Oost-Indië.
Een deel van de acties bestond uit het inzamelen van gelden. Dit gebeurde door het houden van voorstellingen, de verkoop van vaantjes, maar ook door collectes. Ook verschenen speciale postzegels met een toeslag voor de acties.
Ook goederen werden ingezameld in de vorm van tijdschriften, sportartikelen, boeken en films voor de troepen. Luxe voedingswaren als chocolade werden opgestuurd, al kwamen die vaak gesmolten aan. En er waren oranje blikjes met Niwinsigaretten voor de in de dessa verblijvende militairen.[5] De artikelen werden toegezonden in de vorm van kerstpakketten. De vanaf juni 1949 toegestuurde rimboekisten bevatten sport- en spelartikelen voor de militairen op de buitenposten.
Ook artiesten verleenden medewerking. Elisabeth Everts, Cora Canne-Meijer (zangeres), Willem Noske (viool), George van Renesse (piano), de Wama's, de Skymasters, de Kilima Hawaiians en diverse cabaretgroepen werden uitgezonden ter verpozing van de strijdkrachten.
Ten slotte werden ontwikkelingscursussen en ontspanningsprogramma's georganiseerd.
- Welfare
De afkortingsverklaring als Nederlands-Indische Welfare In Nederland is onjuist. Welfare was een dienst van het KNIL en zorgde o.a. voor de distributie van NIWIN artikelen.
Portovrij? In NL boven € 200,-