De Nederlandse regering was ervan uitgegaan dat de zwakke eenheden op de Buitengewesten, dus ook te Celebes, niet lang stand konden houden als de Japanners eenmaal geland zouden zijn. Men bedacht dat deze eenheden, op Celebes was dat onder meer de marechaussee, vervolgens de guerrillaoorlog moest gaan voeren. Daartoe waren op enkele plaatsen in het binnenland depots met wapens en voedsel ingericht.
De bedoeling was verder dat daar door detachementen van de marechaussee en door de landwachten geageerd zou worden tegen de verbindingen der Japanners. De Minahassa, het noordoostelijke gedeelte van Celebes, was slecht verdedigd. Er lag ongeveer 600 man beroepsinfanterie van het Indische leger, aangevuld met ruim 500 oud-beroepsmilitairen, ongeveer 150 kortverbandmilitairen en circa 200 dienstplichtigen. Slechts een kwart van deze militairen kon als volwaardig worden beschouwd. Wat er aan troepen was had maar weinig artillerie: er waren twee stukken veldgeschut, waarvan één defect en drie lichtere stukken. Verder waren er heel weinig mitrailleurs en goede vuurwapens. De inheemse militie was met ouderwetsejachtgeweren uitgerust. Vliegtuigen, luchtafweergeschut en moderne verbindingsmiddelen ontbraken geheel en voor het voorbereiden van brugvernielingen had men onvoldoende springstof ontvangen. Commandant van Celebes, majoor B. F. A. Schillmöller, gaf bevel om als de Japanse troepen zouden landen krachtig weerstand te bieden op enige in het binnenland versterkte punten en met name op het ten zuiden van het meer van Tondano gelegen vliegveld. Tevens gaf hij het commando dat als de Japanners op de hoofdwegen niet langer tegengehouden konden worden men moest overgaan tot de guerrilla-oorlog. Ter ondersteuning daarvan waren in het binnenland negen geheime depots gevormd, waarin zich lichte wapens, munitie en levensmiddelen bevonden.
Portovrij? In NL boven € 200,-