Eind 1944 is het gedeelte van ons land ten zuiden van de grote rivieren door de geallieerden bevrijd. Vele oorlogsvrijwilligers wilden zelf hun aandeel leveren in het voortgezette offensief tegen de vijand. De grondslag voor het eerste bataljon Jagers wordt gelegd. In de barre winter 1944-'45 wordt dit bataljon gelegerd in Pournes, Noord-Frankrijk, waar de eerste militaire opleiding wordt gegeven. Hierna worden stellingen ingenomen in Zeeuws-Vlaanderen. Toen H.M. Koningin Wilhelmina op 14 maart 1945 weer Nederlandse bodem betrad, waren het de Jagers, die haar verwelkomden.
In verband met de onrust, in het toenmalige Nederlands Oost-Indië, kwamen begin 1946 de eerste Jagers te Batavia aan, later gevolgd door andere bataljons. Zij namen aan de eerste en tweede politionele acties deel. In de zomer van 1950 keerden de laatste Jagers naar Nederland terug. 103 Man van het regiment Jagers zijn in Indonesië gesneuveld.
Van 1950 tot 1953 was een, geheel uit vrijwilligers bestaand, Nederlands Detachement Verenigde Naties in Korea. Het telde vele Jagers in haar gelederen. Naast overste den Ouden zijn nog enkele Jagers daar gesneuveld.
In 1948 werden de regimenten Grenadiers en Jagers, alsmede het regiment "Prinses Irene", tot Garderegimenten verheven, met het doel uitdrukking te geven aan de bijzondere betrekking waarin deze regimenten staan met het Koninklijk Huis. Het vaandel van het Garderegiment Jagers symboliseert de verbondenheid van het regiment met het Koninklijk Huis en Vaderland. Z.K.H. de Prins der Nederlanden zei bij de uitreiking van een nieuw vaandel in 1955
Portovrij? In NL boven € 200,-