Schouderemblemen Korps Mobiele Colonnes 1955-1963

Het Korps Mobiele Colonnes (KMC) was een onderdeel van de Nederlandse krijgsmacht dat van 1955 tot eind 1992 heeft bestaan en gericht was op rampenbestrijding, met name in tijden van oorlog.

Het KMC had aanvankelijk tot doel om de burgerlijke organisatie Bescherming Bevolking (BB) bij te staan mochten zich er grootschalige calamiteiten voordoen. De BB zou in dergelijke situaties namelijk mogelijk niet over voldoende mankracht beschikken. Bij mobilisatie zou het een sterkte van 22 duizend man hebben. Tot mobilisatie zou het komen op verzoek van de BB.

Het KMC was, na een opbouwperiode van enkele maanden te Schaarsbergen, gelegerd op de legerplaats Crailo en bestond uit twaalf colonnes. Het was belast met redding, geneeskundige hulpverlening, gewondentransport, nooddrinkwaterleidingvoorziening en waterzuivering. Kenmerkend in de beginjaren waren de verschillende types brandweervoertuigen van het merk Magirus-Deutz die het korps in gebruik had.